Razem z nadejściem wiosny, wśród dawnych tradycji pogańskich obchodzono Ostara ? święto równonocy wiosennej, celebrujące odrodzenie i budzenie się natury do życia. To jedno z ośmiu świąt na kole roku, w tym roku obchodzone 20 marca, kiedy dzień i noc stają się równej długości, symbolizując harmonię, równowagę i nowy początek.

Ostara swoje korzenie wywodzi z przedchrześcijańskich tradycji ludów germańskich i celtyckich. Nazwa święta pochodzi od imienia germańskiej bogini Eostre, patronki wiosny, płodności i nowego życia. Bogini ta była często przedstawiana w towarzystwie zająca i jajek ? symboli odrodzenia oraz płodności, które do dziś są obecne w zwyczajach wielkanocnych.

Święto Ostara jest czasem celebrowania przebudzenia ziemi po zimowym uśpieniu. W mitologii oznacza to powrót bogini lub bóstwa płodności, które po okresie zimowego spoczynku znów obejmuje władzę nad naturą, przynosząc światło, ciepło i urodzaj. To moment równowagi między ciemnością a światłem, po którym dni zaczynają być dłuższe od nocy.

Obchody Ostary koncentrują się wokół radości, wdzięczności i afirmacji życia. Podczas święta wykonuje się różne rytuały, mające na celu przyciągnięcie pozytywnej energii i błogosławieństw na nadchodzące miesiące.

Jajko jest jednym z najważniejszych symboli Ostary, reprezentując życie, odrodzenie i potencjał. Malowanie jajek w jasne kolory ma na celu przyciągnięcie pomyślności i błogosławieństwa. Jajka można także zakopywać w ziemi jako ofiarę dla Matki Natury lub używać ich w wróżbach.

Zając, jako zwierzę związane z boginią Eostre, symbolizuje energię wiosny i siłę życiową. W wielu kulturach pojawia się jako znak odrodzenia i płodności. Podczas Ostary niektórzy przygotowują figurki zajęcy lub wypiekają chleb w ich kształcie, wierząc, że przyniosą one dostatek i urodzaj.

Wielu ludzi wierzy, że Ostara to doskonały moment, by ?zasiać? swoje marzenia i plany na przyszłość. Można to zrobić poprzez rzeczywisty zasiew nasion roślin, które symbolizują rozwój, wzrost i obfitość. Medytacja oraz pisanie afirmacji pomagają ukierunkować energię na realizację celów.

W wielu tradycjach Ostary pali się ognie, symbolizujące powrót słońca i ciepła. To czas na tańce, śpiewy i radość, a także na refleksję nad własnym życiem i planami na przyszłość.

Choć Ostara jest świętem pogańskim, wiele jej elementów przeniknęło do chrześcijańskiej Wielkanocy. Jajka, zające oraz motyw odrodzenia i nowego życia można znaleźć zarówno w tradycjach Ostary, jak i w obrzędach wielkanocnych. Samo imię ?Easter? (angielska nazwa Wielkanocy) pochodzi od bogini Eostre, co wskazuje na starożytne korzenie tego święta.

Podsumowując, Ostara to święto pełne radości, światła i nadziei. Jest okazją do świętowania życia, równowagi i nowego początku. Poprzez rytuały, medytację i kontakt z naturą można w tym czasie odnaleźć harmonię i skierować swoją energię na realizację celów. To moment, by celebrować wzrastającą siłę wiosny i przygotować się na nadchodzące miesiące obfitości i wzrostu.